De belofte om te verkopen en de voorlopige verkoopovereenkomst zijn voorlopige overeenkomsten die de verbintenis tussen de koper en de verkoper tijdens de verkoop van een onroerend goed bezegelen. Deze contracten bepalen de voorwaarden van de verkoop en beschermen de belangen van beide partijen totdat de definitieve verkoopakte is ondertekend.
Ondanks hun gemeenschappelijke doelstellingen hebben deze twee documenten eigen kenmerken en juridische gevolgen. Het is daarom belangrijk voor kopers en verkopers om volledig te begrijpen wat elk document inhoudt voordat ze zich vastleggen.
De belofte om te verkopen, of "eenzijdige belofte om te verkopen" is dus een overeenkomst waarbij de verkoper zich ertoe verbindt zijn eigendom aan een koper te verkopen, terwijl hij hem het exclusieve recht geeft om het genoemde onroerend goed voor een bepaalde periode te kopen. In tegenstelling tot een voorlopige verkoopovereenkomst, waarbij koper en verkoper zich aan elkaar verbinden zodra ze tekenen, geeft een belofte om te verkopen de koper een optie om te kopen die hij of zij al dan niet kan uitoefenen.
De belofte om te verkopen moet zorgvuldig worden opgesteld, idealiter door een notaris, om ervoor te zorgen dat alle juridische aspecten goed worden aangepakt. Het moet gedetailleerde informatie bevatten over het onroerend goed, de verkoopprijs, de geldigheidsduur van het bod en de opschortende voorwaarden. Deze overeenkomst is meestal geldig voor een periode van twee tot drie maanden. Gedurende deze periode heeft de koper de exclusiviteit om te beslissen of hij tot aankoop overgaat.
Belangrijk om te weten: bij het ondertekenen van de verkoopbelofte betaalt de koper meestal de verkoper een lock-in fee, die ongeveer 10% van de verkoopprijs bedraagt. Dit bedrag garandeert de verkoper dat het de koper menens is met zijn koopvoornemen en wordt in mindering gebracht op de uiteindelijke verkoopprijs als de koop doorgaat. Aan de andere kant, als de koper ervoor kiest om het onroerend goed niet te kopen, kan hij of zij de lock-in-vergoeding verliezen die aan de verkoper is betaald.
Als de verkoop niet doorgaat vanwege een van de opschortende voorwaarden, zoals het niet verkrijgen van een hypotheek bijvoorbeeld, wordt de vergoeding teruggestort.
De voorlopige koopovereenkomst is een voorlopig contract waarbij de verkoper en de koper zich er vast toe verbinden de verkoop onder overeengekomen voorwaarden af te sluiten. Dit juridisch bindende document houdt in dat, tenzij niet aan de opschortende voorwaarden wordt voldaan, de verkoop moet doorgaan. Het wordt vaak gezien als een "voorlopig contract" dat de overeenkomst tussen de twee partijen over de essentiële elementen van de transactie bezegelt.
Het compromis bevat een deadline voor de voltooiing van de verkoop, vaak vastgesteld op drie maanden. Deze termijn stelt de koper in staat om financiering te verkrijgen en de notaris om de definitieve verkoopakte op te stellen.
Net als de belofte om te verkopen, moet deze nauwkeurig worden geschreven om alle details van de transactie te bevatten: beschrijving van het onroerend goed, verkoopprijs, opschortende voorwaarden en deadlines. De tussenkomst van een notaris is aan te raden voor de rechtszekerheid!
Een borgsom, meestal ten bedrage van 5% tot 10%, wordt door de koper betaald op het moment van ondertekening van het compromis. De koper heeft een herroepingstermijn van 10 dagen waarin hij de aankoop kan annuleren zonder boetes of rechtvaardiging. Na deze periode kan deze aanbetaling in geval van herroeping zonder geldige reden door de verkoper worden ingehouden.
De beslissing tussen het ondertekenen van een compromis of een belofte om te verkopen hangt af van verschillende factoren, waaronder de specifieke situatie van de koper en verkoper, evenals hun intenties en behoeften. Hier is een gedetailleerde vergelijking om de belangrijkste verschillen te begrijpen en de keuze te begeleiden.
